Materiały opracowane w tej książce dotyczą mezoregionu o nazwie Pogórze Ciężkowickie, a dokładnie jednej z jego części o nazwie Pasmo Brzanki i Liwocza i jego najbliższej okolicy. Omawiane tu pasmo rozciąga się na długości 28 kilometrów. Dwa jego najwyższe szczyty to Brzanka (534 m n.p.m.) w części zachodniej i Liwocz we wschodniej (562 m n.p.m.). Granicę zachodnią i wschodnią Pasma Brzanki i Liwocza stanowią duże dopływy Wisły – odpowiednio Biała Dunajcowa i Wisłoka. Z kolei granicę północną i południową wyznaczają lokalne cieki: na północy – Szwedka, górna Jodłówka i Dębówka (zwana też pod nazwą Iźwinka) oraz na południu – Rostówka i Olszynka. Szerokość pasma dochodzi do 10 km. W tak opisanych granicach zajmuje ono ok. 220 km kw. Książkę jest cennym uzupełnieniem regionalnej biblioteki onomastycznej, oraz wkładem do całego polskiego nazewnictwa geograficznego.
